هفته پیش به مناسبت آغاز قرن پانزدهم هجری خورشیدی، یکی از خبرنگاران فاوانویس با من تماس گرفت و از تاریخ ارتباطات کشور طی قرن چهاردهم (از 1301 تا 1400 هجری خورشیدی) پرسید. بعد از گفت و گو با او، یادداشتی از احمد میدری به دستم رسید در سوگ و بزرگداشت دوست و همکار از دست رفته: مرحوم علی رضاقلی. در آن یادداشت بیان شده بود که علی رضاقلی با مطالعه تاریخ و ادبیات ادوار مختلف ایران، علت توسعهنیافتگی کشور را ناامنی ناشی از پیشبینیناپذیری رفتار صاحبان قدرت میدانست.