نقد و بررسی بازی Need for Speed Payback

عظمتی که بر باد رفت!

• 12 اسفند 1396 07:12 ق.ظ
• ابوالفضل مناف‌زاده

سرانجام با فرارسیدن تاریخ دهم نوامبر سال 2017 میلادی، انتظارات برای عاشقان مجموعهNeed for Speed به‌پایان رسید و کمپانی EA نسخه جدید این بازی به نام Payback را عرضه كرد. یدک کشیدن نامی بزرگ دلیل بر موفقیت این مجموعه در ساخت بازی‌های جدید نخواهد بود. در ادامه شاهد هستيم که چگونه Payback تمامی خاطرات خوبمان از جنون سرعت را خراب می‌کند. با بررسی بازیNeed for Speed: Payback با عصر ارتباط همراه باشید.

جنون سرعت و جلب رضایت طرفداران

امروزه کمتر کسی پیدا می‌شود که وقتی نام سری بازی Need for Speed را می‌شنود، خاطراتی را در ذهن خود مرور نکند. اکنون بیش از دو دهه از تولد این مجموعه پرطرفدار می‌گذرد و در این سال‌ها شاهد عرضه عنوان‌هاي متعددی برای این مجموعه پرطرفدار بوده‌ایم. با اینکه قسمت‌های زیادی از این مجموعه طرفداران خاص خود را دارد، اما به‌جرات می‌توان ادعا کرد که Need for Speed پس از عرضه نسخه‌هایی مانند Underground،  Most Wanted‌و Carbon جان گرفت و تمامی قله‌های موفقیت یک بازی ریسینگ را درنوردید.

به این ترتیب، مجموعه Need for Speed به یکی از بهترین‌های این سبک تبدیل شد و پس از انتشار هر نسخه‌ جدید برای مجموعه خود، انتظارات طرفداران خود را بیشتر و بیشتر می‌دید.

شرکت EA و Ghost Games، ناشر و توسعه‌دهنده‌ای که چند سال است در مجموعهNeed for Speed با یکدیگر همکاری می‌کنند، خبر ارايه نسخه جدید این مجموعه را در اواخر سال 2017 میلادی منتشر کردند. پس از انتشار خبر فوق، طرفداران و منتقدان این مجموعه امیدوار شدند که عنوان Payback که دومین نسخه از Need for Speed برای کنسول‌های نسل هشتم به‌حساب می‌آید، بتواند خاطرات بد عنوان Need for Speed 2015 را به‌دست فراموشی بسپارد.

Payback، ناامیدکننده!

هنگامی که عنوان Need for Speed 2015 عرضه شد، بسیاری از مخاطبان این بازی اعتقاد داشتند که این نسخه بدترین نسخه عرضه‌شده برای این مجموعه پرطرفدار بوده است،  اما پس از تجربه‌ Payback به‌خوبی می‌توان درک کرد که جدیدترین ساخته استودیو Ghost Game بدترین بازی مسابقه‌ای است که در این چند سال اخیر عرضه شده است!

داستان بازی

در هنگام شروع بازی و در ابتدای بخش داستانی، همانند بازی Forza Horizon 3 شاهد میان‌پرده سینمایی خواهیم بود که در آن سه شخصیت مهم بازی با نام‌های مک، جسی و تایلر حضور دارند. تایلر شخصیتی است که قصد دارد تا از لینا ناوارو و سازمان The House به‌خاطر پشت کردن به گروه و جاه‌طلبی‌های خود انتقام بگیرد. این سازمان در شهری به نام Fortune Valley قرار گرفته است که تمامی لیگ‌های اتومبیلرانی خیابانی و حتی پلیس‌ها را به‌عنوان یک کارتل خطرناک تحت تسلط دارد.

داستان بازی در مجموع در پنج چپتر مختلف جریان دارد و تنها نکته مثبت آن را می‌توان در تعامل خوب شخصیت‌های بازی با سیستم مسابقات و به‌عبارت دیگر ارتباط خوب بخش داستانی بازی با گیم‌پلی خلاصه کرد. سایر بخش‌های مربوط به قسمت داستانی بازی به طرز عجیبی بازیکن را ناامید خواهد کرد.

شخصیت‌پردازی، شلوغ و پوچ!

شاید پس از گذشت بیش از یک‌ دهه از عرضه‌ عناوینی مانند Most Wanted و حتی Carbon، کمتر کسی باشد که ضمن تجربه‌ آنها توانسته باشد تا شخصیت‌های محبوب و داستان بی‌نظیرشان را فراموش کرده باشد. بخش داستانی‌ Payback علاوه بر جذاب نبودنش، بیش از اندازه شلوغ بوده و در آن شاهد حضور شخصیت‌های بسیار زیادی خواهیم بود. این كار به این دلیل شکل گرفته که سیستم بازی همانند نسخهMost Wanted، تایلر و دوستانش را با لیگ‌های خیابانی اتومبیلرانی روبه‌رو می‌کند تا پس از انجام يك دوره مسابقات کوئست‌ به مسابقه نهایی و جدال با رهبران گروه‌ها برسند. به احتمال زیاد سازندگان بازی قصد ارايه تجربه‌ای مانند Most Wanted را داشتند، اما به‌هیچ‌وجه پرداخت‌هایی که برای شخصیت‌های Payback صورت می‌گیرد قابل مقایسه با Most Wanted نیست و حتی برای شخصیت‌های اصلی داستان نیز پرداخت درست و خوبی درنظر گرفته نشده است.

مسابقات و لیگ‌ها

در سیستم گیم‌پلی بازی هرکدام از سه شخصیت ابتدایی مسوول انجام مسابقات مختص خود هستند. برای مثال، مک به انجام مسابقات دریفت و آفرود می‌پردازد، جسی متخصص گریز از دست پلیس‌ها است و در نهایت تایلر مسابقاتی مانند Drag و Race را انجام خواهد داد. به این ترتیب، بازیکن در بازی باید سه اتومبیل متفاوت و سه شخصیت متفاوت را رهبری کند که هر کدام در لیگ مربوط به خود فعالیت دارند.

بازیکنان با حضور در هریک از لیگ‌های اتومبیلرانی و انجام مسابقات، به پول و XP رایج بازی دست پیدا خواهند کرد که از آنها می‌توانند براي لول‌آپ شدن استفاده کنند. به‌علاوه بازیکن پس از پیروز شدن در مسابقات کارت‌های مخصوصی به‌عنوان جایزه را دریافت می‌کند که در زمینه ارتقاي اتومبیل‌ها قابل استفاده هستند.

گیم‌پلی مایوس‌کننده!

بازی Payback شاید از نظر سبک انجام مسابقات و ظاهر تقریبا شبیه نسخه‌های پیشین این مجموعه باشد، اما سازندگان برای این قسمت به انتخاب‌هایی کاملا اشتباه و مایوس‌کننده پرداخته‌اند که به‌کلی لذت و هیجان انجام مسابقات را با خاک یکسان می‌کنند.

شاید اولین ضعف بازی که در این قسمت کاملا مشهود است، مربوط به تعداد کم خودروها باشد. با وجود اینکه طراحی اتومبیل‌ها از نظر ظاهری قابل قبول بوده و برای آنها کلاس‌های مختلفی درنظر گرفته شده است، از نظر تعداد مایوس‌کننده خواهند بود.

ضعف ناامید‌کننده دیگر در این قسمت را می‌توان شیوه تعقیب و گریز از دست پلیس‌ها نامید. سیستم بازی برای این قسمت به‌گونه‌ای طراحی شده است که پس از منحرف کردن خودروهای پلیس از حالت تعقیب و در هنگام آسیب‌دیدنشان، دوربین بازی به‌صورت ویديویی آهسته آن صحنه را نشان خواهد داد و در این هنگام بازیکن به‌کلی کنترل خودروی خود را از دست می‌دهد. حال تصور کنید که این امر بارها و در میان سرعت و هیجان مسابقات رخ دهد.

عجیب‌ترین نکته‌ای که در این قسمت وجود دارد، پنچر شدن در حین تعقیب و گریز است. پس از رسیدن به اواسط بازی، پلیس‌ها برای پنچر کردن اتومبیل بازیکن از موانعی خاص استفاده می‌کنند که در نسخه‌های پیشین این بازی نیز شاهد آن بوده‌ایم، اما در نسخه‌های پیشین پس از عبور از روی این موانع، خودروها تا رسیدن به مقصدی خاص یا به‌اصطلاح Repair پنچر می‌ماندند. اما در نهايت تعجب در Payback زمانی که بازیکن روی این موانع می‌رود، فقط برای چند ثانیه لاستیک‌های خودروی خود را پنچر می‌بیند و پس از آن لاستیک‌ها به حال سالم درخواهند آمد.

سیستم ارتقاي خودروها

بدون شک عذاب‌آورترین بخش بازی مربوط به همین بخش یعنی سیستم ارتقاي خودروها می‌شود، اما این بدین معنا نیست که از نظر ارتقاي ظاهری و موتوری خودروها با مشکل مواجه خواهیم بود. با توجه به این موضوع که بازیکن در بازی باید به ارتقاي سه خودرو بپردازد و با درنظر گرفتن 70 مرحله بازی، به‌هیچ‌وجه نمی‌توان بدون دردسر و انجام ندادن مسابقات تکراری و خسته‌کننده پول مورد نیاز برای ارتقاي خودروها را جمع‌آوری کرد.

به‌طور کلی پول رایج بازی تنها از طریق پرداخت‌های درون‌برنامه‌ای یا انجام مراحل و چالش‌های بازی تامین می‌شود و با توجه به فقدان مراحل فرعی در بازی، بازیکن برای ارتقاي خودروها و جمع‌آوری پول رایج مجبور است تا پنج چپتر و 70 مرحله‌ بازی را مدام تکرار کند. به این ترتیب، پس از مدت زمانی کوتاه بازیکن به‌کلی روند داستانی بازی را فراموش کرده و انجام مسابقات تکراری برای کسب پول، لذت بازی را به‌کلی از بین می‌برد.

بخش آنلاین بازی

پیش از صحبت در مورد بخش چندنفره Payback، باید این نکته در نظر گرفته شود که این بخش به‌طور کلی تحت تاثیر پرداخت‌های درون برنامه‌ای بازی و نبود سیستم MatchMaking مناسب خواهد بود. به‌دلیل اینکه بخش چندنفره بازی برای سطح خودروها هیچ محدودیتی قايل نمی‌شود، تنها کسانی می‌توانند در این بخش به انجام مسابقات عادلانه بپردازند که بازی را تمام کرده باشند. در غیر این‌صورت، کسانی که با خودروهای سطح متوسط و یا ضعیف به این بخش وارد شوند، باید به انجام مسابقات با خودروهای قوی بپردازند که طبیعتا شانسی برای پیروزی نخواهند داشت.

گرافیک و صداگذاری

متاسفانه گرافیک بازی و به‌خصوص بخش فنی آن در Payback، همانند دیگر بخش‌ها چنگي به دل نمي‌زند. در Payback شاهد باگ‌های متنوعی هستیم که به تجربه‌ بازی آسیب می‌زنند. بافت‌های محیط بازی و سرعت بارگذاری آنها اولین نقطه ضعف گرافیکی هستند که در بازی به‌وضوح دیده خواهند شد. این طراحی‌ها به‌هیچ‌وجه از جزيیات خوبی برخوردار نیستند و گهگاه به‌دلیل بارگذاری دیر هنگام بافت‌های بازی شاهد برخورد با اتومبیل‌های دیگر یا حتی غیب‌ شدنشان خواهیم بود.

با اینکه نورپردازی‌ها در بازی بسیار خوب هستند، اما چرخش سیستم روز و شب بازی به‌هیچ‌وجه قابل قبول نیست، زیرا در بسیاری از موارد مجبور به مسابقه در روز هستید. سیستم آب‌وهوای پویا سیستمی است که امروزه در بسیاری از بازی‌های جهان آزاد قرار می‌گیرد، اما متاسفانه در Payback شاهد چنین سیستمی نخواهیم بود.

موسیقی‌ بازی از جمله بخش‌هایی است که نمی‌توان به آن‌ انتقاد کرد. موسیقی‌ها از جذابیت بسیار بالایی برخوردارند و حداقل از این حیث Need for Speed: Payback در حد Most Wanted عمل کرده است.

جمع‌بندی

در مجموع تنها نکته مشخص در مورد Payback این است که با بدترین قسمت از مجموعهNeed for Speed روبه‌رو هستیم. استودیو گوست‌گیمز و کمپانی Electronic Arts، با طراحی و عرضه‌ این بازی به روند نابودی این مجموعه در چند سال اخیر سرعت بخشیدند و تمامی طرفداران خود را ناامید کردند.