واقعيت مجازي، دريچه‌اي به دنياي حقيقي خيال!

• 07 اسفند 1395 07:16 ق.ظ
• بهنام علیمحمدی

سال‌هاي زيادي از ورود کنسول‌هاي بازي مانند آتاري مي‌گذرد و بدون ترديد، لحظه‌هاي به‌ياد‌ماندني از بازي با آنها در صندوقچه خاطرات شما ثبت شده است. امروز ديگر گرافيک‌هاي ضعيف و کم‌کيفيت جايگاهي در گيمينگ ندارند و پيشرفت اين صنعت به جايي رسيده که حتي بازي‌هاي ويديويي با وضوح FHD هم کاربران را راضي نمي‌کند!

 تا چند سال پيش تلفيق دو مفهوم واقعيت و مجاز، يکي از آرزوهاي بزرگ گيمرها بود؛ رويايي که امروزه با پيشرفت تکنولوژي‌هاي ديداري و شنيداري محقق شده است. اما اين روزها همه‌جا حرف از واقعيت مجازي است و اين موضوع به‌نوعي به پاي ثابت محافل و مباحث فناورانه تبديل شده است. اين تکنولوژي يکي از بارزترين نمونه‌هاي رشد فناورانه صنعت بازي‌سازي محسوب مي‌شود؛ جايي که مرز واقعيت و رويا محو شده و کاربران را به فضايي واقعي با ابعاد مجازي دعوت مي‌کند.

فناوري واقعيت مجازي بر پايه يک تعامل مستقيم ميان سخت‌افزار، نرم‌افزار و تحرکات بدني شکل گرفته و به همين دليل، کاربر مي‌پندارد که روند اتفاقات در دنياي واقعي جريان دارد. اما گيمرها با نصب يک هدست روي صورت به دنياي واقعي مجازي پا مي‌گذارند و روند بازي‌ها به‌قدري طبيعي و واقعي به‌نظر مي‌رسد که گاه موجب زحمت کاربران نيز مي‌شود. در سه سال اخير، شرکت‌هاي بزرگي چون سامسونگ، گوگل، سوني، HTC و فيس‌بوک سرمايه‌هاي کلاني را به تحقيق و توسعه فناوري‌ واقعيت مجازي اختصاص داده‌‌اند. همانند ديگر تکنولوژي‌ها، محيط واقعيت مجازي نيز به‌واسطه ارتباط سخت‌افزار و اپليکيشن‌هاي واسط شکل مي‌گيرد. هدست‌ها، بخش سخت‌افزاري و اصلي پروسه جذاب هستند و با پردازش تصاوير سه‌بعدي و محتواي تصويري 360 درجه‌، ذهنيت کاربر را به سمت تصورات واقعي سوق مي‌دهند. اما در بخش سخت‌افزاري و کيفيت، هدست‌هاي واقعيت مجازي به سه بخش تقسيم مي‌شوند. گروه اول، هدست‌هاي مستقل و حرفه‌اي هستند که با برخورداري از سخت‌افزار اختصاصي، اين قابليت را دارند تا تصاوير را از سيستم‌هاي پردازشي دريافت کرده و به‌صورت واقعي در يک محيط مجازي پخش کنند. در اين هدست‌ها، زاويه پخش تصاوير مهم‌ترين المان محسوب مي‌شود. اين زاويه در هدست‌هاي مختلف از 80 تا 120 درجه متغير است و البته محصولي که بتواند زاويه ديد بيشتري را مهيا کند، از ساختار کيفي بالاتر و قيمت بيشتری برخوردار خواهد بود. جدا از زاويه ديد، کاربر نياز دارد تا اصوات را شنيده و محيط اطراف را نيز لمس کند. سازندگان به همين منظور، سخت‌افزارهاي مجزايي را به‌‌عنوان ورودي‌ اطلاعات براي هدست‌هاي VR طراحي کرده‌اند. اين ورودي‌ها شامل ردگيري حرکات سر، حرکات چشم و دست‌ها، کنترلر و دسته‌هاي بازي، صدا، دکمه‌هاي فرامين و حسگرهاي لمسي است. اما ميان‌رده‌ها، گروه دوم هدست‌‌ها را شامل مي‌شوند که به‌صورت اختصاصي داراي صفحه‌نمايش داخلي نبوده و استفاده از آنها منوط به اسمارت‌فون‌ها است. Gear VR سامسونگ نمونه‌اي از اين هدست‌ها است که به‌صورت اختصاصي براي استفاده از گوشي‌هاي گران‌قيمت سامسونگ طراحي شده است. متاسفانه به لحاظ کارايي، هدست‌هاي اين گروه وابسته به اسمارت‌فون هستند و به‌رغم وجود حسگر لمسي و گاه صفحه‌نمايش مجزا، تجربه لذت‌بخشي را نصيب کاربر نخواهند کرد. اما گروه سوم به هدست‌هاي ارزان‌قيمت بازار اختصاص دارد. هدست‌هاي اين گروه از يک قاب ساده و دو لنز ساخته شده که با هزينه‌ پايين، امکان تماشاي تصاوير 360 درجه تلفن همراه را براي کاربر فراهم مي‌کند. در حال حاضر مدل‌هاي متنوعي از اين نوع هدست‌ در بازار وجود دارد که البته با قيمت‌هايي نازل به‌فروش مي‌رسند.

 اما نبايد فراموش کرد که اهداف زيادي در توليد دستگاه‌هاي واقعيت مجازي دخيل است که انجام بازي‌هاي ويديويي، تنها يکي از کاربرد‌هاي اين ابزار فناورانه محسوب مي‌شوند. در حقيقت، توسط اين فناوري مي‌توان زمينه لازم براي بازديد مجازي از هر محيط‌ شبيه‌سازي شده‌اي را فراهم ساخت. در حال حاضر با استفاده از اين تکنولوژي کلاس‌هاي آموزشي، ورزشي و تفريحي، مراقبت‌هاي پزشکي و درماني برگزار مي‌شود و نتايج حاصل از آن نشان مي‌دهد كه شبيه‌سازي دنياي واقعي در قاب فضاي مجازي، يک دستاورد و موفقيت بزرگ عصر فناوري است. اگر قصد داريد دنياي واقعيت مجازي را تجربه كنيد، پيشنهاد مي‌کنيم هدست‌هاي ارزان‌قيمت و ميان‌رده را از فهرست انتخابي خود حذف کرده و از همان ابتدا به سراغ هدست‌هاي حرفه‌اي و مستقل برويد.