2- تفکیک قوانین فضای مجازی از فضای حقیقی.
3- تعیین تکلیف ورود تجهیزات و ابزارهای ارتباطی ساده و پیشرفته مجهز به هوش مصنوعی. در سه الی چهار سال آینده یکی از چالشهای مهم ما بعد از گوشی تلفنهای هوشمند، ابزارهای مجهز به هوش مصنوعی است که اطلاعات محیط را ثبت و به محلی خاص ارسال میکند.
4- تدوین قوانین و ضوابط مربوط به چگونگی استفاده، بهکارگیری و ورود ابزار و اشیای اداری، خانگی و صنعتی مجهز به اینترنت چیزها.
5- تدوین ضوابط مربوط به هوش مصنوعی در شبکهها و ابزارهای ارتباطی.
6- تعیین تکلیف چگونگی و شرایط استفاده از شبکه ملی اطلاعات.
7- اتخاذ استراتژی برای چگونگی استفاده از شبکههای بومی پیامرسان. چرا شبکههای بومی پیامرسان مورد اقبال عمومی قرار نمیگیرد؟
8- طراحی و برنامهریزی برای اتخاذ استراتژیهای نوین با رویکردهای ایجابی برای نظارت و کنترل بر فضای مجازی؛ تا سال 2020 وب 4 در راه است که ماهیت اینترنت تغییر خواهد کرد، برای ورود به این دوره جدید چه تدابیری اندیشیده شده است. دهههای آینده روزهای اینترنت آزاد است آن هم با شعار آزادی بیان با این موضوع چگونه مواجه خواهیم شد. سیمکارتهای ماهوارهای و بالنهای توزیع اینترنت رایگان از جمله ابزارهای این امور است.
9- ارایه طرحها یا پیشنهادات به مجلس در غالب تعیین تکلیف چگونگی مقابله با حملات سایبری به کشور.
10- ظهور متولیان فراوان در حوزه کنترل، نظارت و تولید محتوا در فضای مجازی.
11- نحوه رفتار و مدیریت استارتآپهای موفق ایرانی در حوزه خدمات، فروش، تجارت، کسب و کار و مسکن. استارتآپهایی در ایران فعالیت دارند که مشاغل سنتی ما را به سمت رکود سوق میدهند.
12- استراتژی بلند مدت شورایعالی فضای مجازی برای ایمنسازی فضای مجازی چیست؟ آیا باید آنتیویروس بومی طراحی کرد؟ آیا باید شبکه ملی اطلاعات را راهاندازی کرد؟
دیدگاهها