اگرچه بهدلیل پیچیدگیهای ارگانیک و کیفیت تصاویر زنده، هیچ مکانیسمی نمیتواند جایگزین چشمها شود، اما نگاه به تصاویر از طریق یک دریچه کوچک همواره مورد علاقه افراد بوده است. در دهههای دور، چهارچرخهای موسوم به «شهر فرنگ» و کاستهای دوچشمی، همگی بخشی از سرگرمی آن زمان کودکان و حتی بزرگسالان بود. هرچند امروزه شهر فرنگها را باید در موزههای تاریخ جستوجو کرد، این نوع سرگرمی بهقدری دوستداشتنی بود که امروزه نوع مدرن و فناورانه شهر فرنگها وارد جریان زندگی کاربران شدهاند. هدستهای واقعیت مجازی در حقیقت همان شهر فرنگهای سالیان گذشته است که با رشد و بالندگی تکنولوژی، حجم و ساختار آن تغییر یافته است. این دستگاه بر پایه فناوری واقعیت مجازی طراحی و توسعه داده شده تا به کاربر القا شود که در مکان دیگری حضور دارد. با ورود به دنیای واقعیت مجازی، اعصاب بینایی و بخشی از مغز که وظیفه درک حرکات را بر عهده دارند، امکان تشخیص مرز میان واقعیت مجازی و حقیقی را از دست داده و فرد گمان میکند در یک دنیای واقعی در حال حرکت است. این احساس از طریق قرارگیری هدستهای واقعیت مجازی روی سر و تماشای تصاویر در حال پخش منتقل شده و با حرکت سر و بدن، کاربر هدست میتواند تمامی زوایای تصاویر ثابت پاناروما یا ویدیویی را ببیند. اپلیکیشنها مهمترین میانافزارها برای ایجاد یک محیط واقعیت مجازی هستند و بسته به نوع طراحی، قابلیت پخش تصاویر گرافیکی سهبعدی یا ویدیوهای تمامزاویه (360 درجه) را به هدستهای واقعیت مجازی اضافه میکنند. به بیان دیگر، این فناوری امکان بازدید و تماشای مکانهایی را که شاید کاربر هرگز آن را مشاهده نکرده است فراهم میکند. در حال حاضر هدستهای واقعیت مجازی در بخشهای مختلفی چون تجارت، آموزش، پزشکی و سلامت، گردشگری و سرگرمی مورد استفاده قرار میگیرند. هدستهای واقعیت مجازی در حال تثبیت جایگاه خود در صنعت بازیهای رایانهای است که یکی از صنایع پرسود در تجارت جهانی محسوب میشود. همچنین ایجاد تصاویر تمامزاویه و 360 درجه نیز میتواند مخاطبان صنعت گردشگری را با جاذبههای توریستی مکانهای دوردست آشنا سازد. هدستهای واقعیت مجازی از چهار بخش نمایشگر، سختافزارهای تشخیص و انتقال حرکات کاربر، دستگاههای ورودی اطلاعات و میانافزارها (اپلیکیشنها) تشکیل شدهاند.
هدستهای واقعیت مجازی با دو ساختار متفاوت تولید میشوند؛ برخی از هدستها از صفحه نمایشگر برخوردارند، اما هدستهای دیگری نیز روانه بازار شدهاند که قیمتهای کمتری دارند. این هدستها فاقد صفحهنمایش بوده و تصاویر از طریق نصب تلفن هوشمند کاربر روی قاب هدست قابل پخش و تماشا است. در حال حاضر چند برند محدود بهعنوان تولیدکنندگان این عرصه در بازارهای جهانی حضور دارند. HTC یکی از سازندگان معتبر هدستهای دنیای واقعیت مجازی است. Vive یکی از محصولات این کمپانی است که سال گذشته بهعنوان گجت برتر انتخاب شد. این هدست برای فعالیت به پردازنده گرافیکی سری 9 انویدیا یا سری R9 ایامدی نیاز دارد. همچنین پردازنده چند هستهای و حداقل چهار گیگابایت حافظه رم، از دیگر پیشنیازهای استفاده از هدست وایو اچتیسی است. این مدل زاویه دید 110 درجهای دارد و دستههای حرکتی آن ارگونومیک بوده و بیشترین هماهنگی را برای اجرای فرامین ایجاد میکنند. PlayStation VR نیز یکی از هدست واقعیت مجازی شرکت سونی است که بهصورت ارگونومیک و کاربردی طراحی شده است. این محصول دو دسته مجزا دارد که برای انتقال حرکات و فرامین کاربر به کنسول استفاده میشود. مدلGEAR VR نیز محصولی از سامسونگ است که با همکاری کمپانی اوکولوس طراحی شده است. برای استفاده از این هدست، نیاز است تا تلفن هوشمند در قسمت جلویی قاب آن نصب شود. این هدست از دو لنز باکیفیت داخلی برخوردار است و بهدلیل سازگاری کامل با صفحهنمایشهای سوپرآمولد سامسونگ، بهترین تصاویر را در اختیار کاربر گوشیهای این شرکت قرار میدهد. اما کمپانی ریمکس هم چند مدل از هدستهای واقعیت مجازی خود را روانه بازار کرده است. مدل RTV03 یکی از جدیدترین مدلهای این کمپانی است که صفحهنمایش 5/5 اینچی آن Full HD است. پردازنده هشت هستهای H8 شرکت آلوینر با فرکانس دو گیگاهرتز، دو گیگابایت حافظه DDR3، 16 گیگابایت حافظه فلش و پشتیبانی تا 64 گیگابایت کارت حافظه، اندروید 4.4، ارتباط بیسیم WiFi و باتری 3200 میلیآمپری از مشخصات سختافزاری این هدست واقعیت مجازی است.
دیدگاهها