Little Nightmares یکی از عناوین موفقی است که اخیراً عرضه شده و طرفداران سبک پلتفرمر را تحت تاثیر قرار داده است. در این مقاله قصد داریم تا به بررسی این بازی بپردازیم، با عصرارتباط همراه باشید.
بدون شک اکثر افرادی که عنوان Little Nightmares را تجربه کرده باشند، در نگاه اول این بازی را یادآور عنوان Inside خطاب کردهاند، اما پس از به اتمام رساندن آن به این نکته دست یافتهاند که Little Nightmares هرگز تقلید از Inside و یا هیچ بازی مشابهای نبوده و به صورت مستقل یک عنوان موفق لقب گرفته است. معمولاً در بررسی یک بازی فرآیند مقایسه کردن دو عنوان جایز نیست، اما عنوان Inside به قدری موفق بوده که تا مدتها دنیای پازل-پلتفرمر را تحت تاثیر خود قرار خواهد داد و پس از عرضه آن، هر بازی دیگری که در سبک پلتفرمر عرضه شود، مدام با آن مقایسه خواهد شد.
اما اگر اندکی از فضای خارقالعاده عنوان Inside دور شویم و به کابوسهای کوچکمان رجوع کنیم، متوجه این موضوع خواهیم شد که هرچند Little Nightmares شباهتهایی با Inside دارد، ولی بهخوبی توانسته سایه Inside را از سر خود کنار بزند و نظر مثبت بازیکنان خود را جلب کند.
داستان بازی
داستان Little Nightmares زمانی شروع میشود که نقش اصلی داستان یعنی دختر بچهای به نام Six، بدون هیچ مقدمه ای در دنیایی ترسناک و وهمآلود رها میشود و بازیکن وظیفه دارد تا او را از این جهان خوف آلود رهایی دهد.
شاید اندکی باور کردن این موضوع دشوار باشد که همین داستان به ظاهر ساده بازی، یکی از اصلیترین نقاط قوت آن است. داستان بازی درست زمانی که بازیکن اصلاً انتظارش را ندارد، او را غافلگیر خواهد کرد. برای مثال داستان Little Nightmares به گونهای طراحی شده است که پس از پایان یافتن، مخاطبان بدون هیچ نشانه و سرگذشتی از Six داستان بازی را تمام شده میبینند و بدین ترتیب با دهها سوال بیپاسخ رها خواهند شد. هرچند که پسندیدن و یا نپسندیدن پایانهای این چنینی رابطه مستقیم با سلیقه مخاطبان دارد، اما ایدهای که حدس پایان داستان و سرگذشت Six را برعهدهی بازیکنان میسپارد نیز جدید و جالب توجه به نظر میرسد. علاوه بر ایده پردازیهای این چنینی، داستان بازی از عمق بسیار خوبی برخوردار است و با توجه به سبک غیر مستقیم و نمادین روایت داستان، شاهد ارائهای قابل درک برای داستان بازی خواهیم بود و در نتیجه حدس زدن آنچه که بر سر Six خواهد آمد نباید کار سختی باشد.
گیمپلی بازی
همانطور که در بخش داستان بازی اشاره شد در ابتدای بازی بازیکن به همراه شخصیت اصلی آن، بدون هیچ راهنمایی خاصی رها خواهد شد. نحوهی شروع بازی دقیقاً مشابه بازی Inside بوده و بازیکن بایستی با آزمون و خطا، مکانیزمهای موجود را بیاموزد و سپس آنها را بکار بگیرد. به علاوه طراحان این بازی سعی داشتهاند تا اندکی چاشنی مخفیکاری و تعقیبوگریز را به بازی اضافه کنند. بازیکن در حین بازی بارها شاهد افرادی خواهد بود که به دنبال کاراکتر بازی خواهند افتاد و تنها دیده شدن از جانب این شخصیتهای خبیث کافی است تا Six کشته شود.
پس از بخش داستان، شخصیتپردازی و طراحی پازل را میتوان از جمله بخشهای جالب و خوب بازی دانست. در زمینه طراحی پازلها بازی در شرایط خوبی بهسر میبرد و میتوان ادعا کرد که سازندگان بازی تا حدود زیادی در این زمینه موفق عمل کردهاند. پازلهای متنوع و جالبی که تنها بهوسیله تجربه بازی میتوان به لذت حل آنها دست یافت و این تجربهها در قالب کلمات نمیگنجد.
طراحان بازی در اصل شخصیتپردازی تا حدود بسیار زیادی موفق عملکردهاند. این ادعا زمانی رنگ و بوی حقیقی شدن به خود خواهد گرفت که بازیکنان با چندین شخصیت منفی بازی به طور ناگهانی روبرو شود تا ترسناک بودن آنها را به وضوح درک کند. هنگامی که بازیکنان در حین انجام بازی با این افراد برخورد میکنند، در مرحله اول باید از چاشنی مخفیکاری استفاده کرده و در مکانی امن پناه بگیرند.
اما ژانر تعقیبوگریز بازی زمانی به گیمپلی آن اضافه خواهد شد که بازیکن در مخفیکاری ناموفق عمل کند و Six توسط شخصیتهای بد بازی دیده شده باشد. در این هنگام هیچ راهی جز فرار کردن برای بازیکن و Six باقی نخواهد ماند. در واقع ترکیب چند سبک در یک بازی ایدهای جالب است که سازندگان Little Nightmares بهخوبی از آن بهره بردهاند.
اما با تمام این تفاصیر چندین ایراد نیز به گیمپلی بازی وارد است. با اینکه این ایرادات به تعدادی ایراد جزئی ختم میشوند، اما به هرحال به تجربه بازی ضربه خواهند زد. برای مثال زمانی که بازیکن سعی در مخفی شدن دارد، گهگاه در کنترل درست Six دچار سردرگمی خواهد شد. به علاوه کشته شدن در برخی از مقاطع خاص در بازی میتواند به تکرار کردن بازی از چک پوینتهای اغلب با فاصله زیاد از یکدیگر منجر شده و بازیکن را مجبور سازد که مسیری طولانی را دوباره طی کند.
صداگذاری و گرافیک
درست برخلاف انتظاراتی که از Little Nightmare در زمینه گرافیکی میرفت، گرافیک فنی و هنری بازی از کیفیت بسیار بالایی برخوردار است و شاهد نورپردازیها، طراحی کاراکترها با جزئیات بالا و محیطهایی که به صورت هوشمندانه و متناسب با جو بازی طراحی شدهاند هستیم. نورپردازیهای این بازی نقطه عطف آن خواهند بود و به گونهای طراحی شدهاند که متناسب با محیط حس مناسبی را به بازیکنان القاء کنند.
صداگذاری بازی نیز همانند گرافیک آن بسیار عالی ارزیابی میشود و به خوبی میتواند احساساتی مانند اضطراب و ترس را به بازیکن خود القاء کند. این صداگذاری به همراه اتمسفر تاریک بازی لحظات ترسناکی و خوفآوری را برای بازیکنان خلق میکنند.
جمعبندی
پس از تجربهی Little Nightmares، بدون هیچ تعصب خاصی میتوان ادعا کرد که این بازی یکی از بهترینهای این سبک بوده که در چندین سال گذشته عرضه شده است. همین که یک عنوان پلتفرمر بتواند از زیر سایه عنوان Inside خارج شده و به صورت مستقل نظر مثبت کاربران خود را جلب کند، خود امتیاز بسیار خوبی برای این بازی محسوب میشود. در کل Little Nightmares قادر خواهد بود تا ساعتها با داستان جذاب و البته مبهم خود، بازیکنانش را به چالش بکشد. به علاوه داستان بازی بهخوبی با گیمپلی، گرافیک و صداگذاری آن آمیخته شده و میتواند تجربهای ناب از یک بازی سبک پلتفرمر را برای بازیکنان خود به ارمغان بیاورد.
دیدگاهها