نقد و بررسی بازی Wreckfest

• 30 شهریور 1398 01:39 ق.ظ
• ابوالفضل مناف زاده
• 3.5

Wreckfest عنوان جدیدترین بازی در سبک ریسینگ آرکید است که اخیراً توسط استدیو Bugbear منتشر شده و در این مقاله قصد داریم تا به نقد و بررسی آن بپردازیم.

حدود چهار سال پیش استدیویی نه چندان نام آشنا بازی‌ای با نام Next Car Game را در حالت EarlyAccess در اختیار بازیکنان قرار داد و طی این مدت به صورت مداوم به توسعه آن پرداخت. اکنون و پس از چهار سال این بازی با نام Wreckfest برای سه پلتفرم ویندوز، پلی‌استیشن 4 و اکس‌باکس وان عرضه گردیده و قرار است تا زیر تیغ منتقدان به شدت سخت گیر سبک ریسینگ برود. عمده دلیل این سختگیری برای این سبک از سوی منتقدان را می‌توان به عمکرد فاجعه‌بار بازی‌های ریسنگ آرکید در سال‌های گذشته (جز مجموعه فورزا هورایزن) همانند سری نیدفوراسپید نسبت داد و بدین ترتیب عرضه یک بازی جدید مخصوصا از سوی چنین استدیو گمنامی در سبک ریسینگ دل و جرات بسیار زیادی را طلب می‌کند.

اما استدیو Bugbear بیش از چیزی که از آن می‌دانیم برای Wreckfest خلاقیت به خرج داده و اگر نگاهی منصفانه به کارنامه بازی و استدیو سازنده‌اش بیندازیم، می‌توان ادعا کرد که با یک بازی بسیار خوب و سرگرم کننده روبرو هستیم. اما عمده دلیل موفقیت Wreckfest جایی است که سازندگان این بازی با خوش‌فکری یکی از زیرژانرهای تقریباً راکد سبک ریسینگ را برای بازی جدید خود انتخاب کردند که پس از بازی Burnout نمونه خوبی برایش عرضه نشده بود. در مجموع ورکفست یک بازی مهیج است که بازیکنان را به داخل فستیوالی از زد و خردهایی از جنس ماشین می‌کشد و ساعت‌ها او را سرگرم خواهد کرد.

اولین خصوصیت در ورکفست را می‌توان تنوع بالای آن در سبک‌های مسابقه‌ای و پیست‌های آن که گاهی تبدیل به آرناهایی برای نابود کردن ماشین‌های دیگر می‌شوند دانست. در کل بازی ورکفست شامل سه بخش چندنفره، Career و رویدادها است که مخصوصاً بخش Career آن شامل ده‌ها مسابقه گوناگون در کلاس‌ها و سبک‌های مختلف در چندین بخش جداگانه می‌شود. بخش رویدادها نیز شامل تمامی پیست‌ها، آرناها و تمامی سبک‌های مختلف مسابقه‌ای می‌شود که بازیکنان با توجه به رقابتی که قصد انجام آن را دارند تمامی این موارد را باید گزینش کنند و در نهایت وارد مسابقه شوند.

درست است که با یک بازی سبک ریسینگ روبرو هستیم اما در این بازی قرار نیست تا همیشه به سراغ ماشین‌هایی برویم که از سرعت بالایی برخوردار هستند، بلکه در برخی مواقع و در مسابقه‌هایی که باید دیگر رقبا را با ضربه‌های شدید DNF کنیم حتی استفاده از اتوبوس و ماشین چمن‌زنی نیز کارآمد خواهند بود، زیرا در رقابت‌های این چنینی قدرت و مقاومت بالای وسیله‌ها مهم‌ترین فاکتور به حساب می‌آیند. در برخی موارد دیگر و در پیست‌های مسابقه که باید با بیست و چهار خودرو دیگر در پیست‌های خاکی، آسفالت، گهگاه هر دو مورد و با پیچ و خم‌های کم و زیاد به رقابت بپردازیم، همه عوامل دخیل در یک وسیله از جمله سرعت، شتاب و هندلینگ در موفقیت تاثیر گذار هستند. تمامی این‌ها از جمله مواردی هستند که ورکفست با خلاقیت تمام آن‌ها را در خود گنجانده و در بازی شاهد وجود وسیله‌های مختلف و در کلاس‌های بسیار متنوعی هستیم.

علاوه بر این بخش‌هایی نظیر My Cars، Upgrade، Paintshop، Tune و Market در بازی جای داده شده و از طریق هرکدام از آن‌ها می‌توان به شخصی‌سازی اتومبیل‌ها پرداخت. هرچند یکی از ایرادات بازی نیز به همین بخش وارد است، چرا که تمامی موارد ذکر شده در بخش Paintshop فقط به تعداد بسیار اندکی از اسکین‌های پیش فرض خلاصه شده و آیتم‌های بخش Tune نیز کاملاً بی‌تاثیر در کیفیت فنی خودرو خواهند بود. در مجموع جز چند مورد پوسته ظاهری برای اتومبیل‌ها، باقی خصوصیات ظاهری و فنی کاملاً ثابت باقی می‌مانند.

سیستم کنترل بازی و هوش مصنوعی آن از دیگر نقاط قوت بازی محسوب می‌شوند. سیستم کنترل بازی متناسب با سبک خود است و علاوه بر درجه سختی کلی، تنظیماتی برای کاهش دادن میزان Assist در ترمز خودروها و Traction در بازی جای داده شده است. هوش مصنوعی دیگر رقبا در بازی نیز عملکرد بسیار خوبی دارد و به وضوح در حین مسابقات می‌توان این عملکرد را مشاهده نمود. برای مثال در درجه سختی بالا پیش از آنکه بتوانید به اول شدن در مسابقه فکر کنید باید به فکر سلامت خودرو خود باشید، چرا که دیگر خودروها بی‌رحمانه خودرو شما را هدف میگیرند و مدام به فکر DNF کردن شما خواهند بود تا از دور مسابقه خارج شوید.

اما از نظر گرافیکی بازی ورکفست حرف چندانی برای گفتن ندارد و در بیشتر موارد در حد متوسط عمل می‌کند. با اینکه این موضوع به معنای این نیست که گرافیک بازی پر از ایراد است، اما اطراف جاده‌ها و جزئیات آن‌ها از نظر بصری در حد یک بازی نسل هفتمی است تا نسل هشتی. در زمینه گرافیک فنی اما بازی وضعیت نسبتاً بهتری دارد و کمتر شاهد باگ‌های عجیب و غریب در بازی هستیم. در زمینه فیزیک خودروها نیز با توجه به سبک بازی شاهد تغییرات در ظاهر خودروها مخصوصاً پس از برخورد به موانع یا به خودروهای دیگر هستیم که تا حدودی اغراق آمیز هستند. 

در زمینه موسیقی نیز Wreckfest عملکردی مشابه با بخش‌ گرافیک بصری آن دارد و گهگاه موسیقی‌های بازی با نوع مسابقات هیچ سنخیتی پیدا نمیکنند. علاوه بر موارد بالا نقاط ضعف کوچکی نظیر دوربین و زاویه دید به همراه لودینگ‌های گاه و بی‌گاه و طولانی در ورکفست وجود دارند که در برخی موارد حوصله سربر خواهند شد.

در مجموع Wreckfest را می‌توان یک بازی مهیج با بخش‌های متنوع نامید که اگر بتوانید با نقاط ضعف و صد البته قیمت 45 دلاری آن کنار بیایید، ساعت‌ها شما را سرگرم می‌کند. این بازی هم اکنون برای سه پلتفرم ویندوز، اکس باکس وان و پلی‌استیشن4 در دسترس است. (این بازی از روی نسخه کنسول پلی‌استیشن4 نقد شده است)

نقاط قوت

• تنوع بالا در پیست‌ها و مسابقات
• بخش‌های متنوع
• طولانی بودن بخش Career
• گرافیک فنی قابل قبول

نقاط ضعف

• بخش شخصی سازی ضعیف
• لودینگ‌های پشت سرهم و گهگاه طولانی
• موسیقی‌هایی که به صورت تصادفی پخش می‌شوند و با توجه به تنوع مسابقات گهگاه نامتناسب خواهند بود
• دوربین بازی گهگاه با خودروهای دیگر مخصوصاً خودروهای بزرگتر تداخل پیدا می‌کند

• برچسب‌ها
• کنسول و بازی

• 03 مهر 1398 01:15 ق.ظ

نقد و بررسی بازی The Sojourn

• 31 مرداد 1398 02:47 ق.ظ

نقد و بررسی بازی Wolfenstein: Youngblood

• 17 مهر 1398 05:07 ب.ظ

نقد و بررسی بازی eFootball PES2020

• 19 مهر 1398 06:45 ب.ظ

نقد و بررسی بازی Frostpunk:Console Edition

• 22 مهر 1398 04:49 ب.ظ

نقد و بررسی بازی John Wick Hex

دیدگاه‌ها

ارسال دیدگاه

ارسال دیدگاه