نقد و بررسی بازی Gran Turismo Sport، زیبا در ظاهر پوچ در کالبد!

سری بازی Gran Turismo یکی از مجموعه‌هایی است که هیچ‌گاه نیاز به معرفی نداشته و همواره جزو یکی از برترین سری بازی‌های ریسینگ قلمداد می‌شود. اخیراً نسخه جدید از این مجموعه با نام Gran Turismo Sport عرضه شده و در ادامه به بررسی آن خواهیم پرداخت. با عصرارتباط همراه باشید.

در سال 1998 و زمانی که ساخت اولین قسمت از مجموعه Gran Turismo کلید خورد، بسیاری از طرفداران و منتقدان بازی‌های ویدئویی معتقد بودند که این مجموعه در آینده حرف‌های زیادی برای گفتن خواهد داشت. به‌همین منظور کمپانی ژاپنی سونی که با کنسول محبوب خود یعنی PlayStation رقبای خود را یکی پس از دیگری از پیش‌روی برمی‌داشت نیز آینده روشنی برای این مجموعه پیش‌بینی می‌کرد و درنتیجه Gran Turismo را به کلکسیون بازی‌های اختصاصی PlayStation افزود.

در ادامه این روند و در سال‌های 1999 تا 2013 نسخه دوم تا ششم این مجموعه برای کنسول‌های پلی‌استیشن 1، 2 و 3 نیز عرضه شد. در این میان و به‌خصوص در عناوین نسل ششمی و هفتمی این مجموعه، Gran Turismo به قدری خوب ظاهر شده بود که هیچ بازی دیگری از این سبک توان رقابت با آن را نداشت. اما با توجه به این موضوع که هرچقدر یک نسخه از یک مجموعه بهتر ظاهر شود، انتظارات از عنوان بعدی را نیز به همان اندازه بالا خواهد برد، متاسفانه باید اعتراف کنیم که Gran Turismo Sport قربانی این سطح از انتظارات طرفداران خود شده و در باتلاق کنسول نسل هشتم گیر کرده است. در مجموع و برخلاف وعده‌های داده شده از سوی پالیفونی دیجیتال و ناشر این بازی یعنی سونی مبنی بر تحول کامل در این سری و وجود مسابقات آنلاین پرهیجان، Gran Turismo Sport پس از چهار سال انتظار چیزی جز ناامیدی و افسوس را برای طرفداران خود به یادگار نخواهد گذاشت.

بخش‌های مختلف بازی

به طور کلی بازی‌های ریسینگ شبیه‌سازی نظیر Gran Turismo معمولاً فاقد بخش داستانی بوده و سازندگان آن باید تمرکز خود را روی گیم‌پلی و طراحی مسابقات متنوع برای آن کنند. گیم‌پلی و مسابقات بازی GT Sport نیز همانند سایر بازی‌های روز به دو بخش آفلاین و آنلاین که سازندگان وعده‌هایی برای ارتقاء سطح کیفی آن داده بودند تقسیم می‌شود. در ابتدا بررسی را از بخش آفلاین آن آغاز خواهیم کرد.

مسابقات آفلاین جایگاه خاصی در GT Sport ندارند!

شاید اولین و بزرگترین نکته منفی Gran Turismo Sport را درست زمانی متوجه شوید که برای اولین بار وارد مسابقات آفلاین آن شده باشید. اغلب کاربران و گیمرهای مخصوصاً ایرانی که علاقه‌مند به بازی‌های ریسینگ هستند، از این سبک بازی‌ها را فقط به منظور انجام مسابقات آفلاین و یا بخش‌هایی نظیر Career بپسندند که نیازمند بخش آفلاین با آیتم‌های متنوع و با قابلیت‌های خوب است تا برای بازیکن خسته کننده نشود. اما متاسفانه بخش آفلاین این بازی عملاً به چندین مسابقه با هوش مصنوعی و یا مسابقاتی نظیر رکورد زمانی که امروزه هیچ جذابیتی ندارد محدود می‌شود.

تعداد محدود ماشین‌ها!

دست بر قضا این بازی از منظر تعداد پیست‌ها و حتی تعداد اتومبیل‌ها نیز نسبت به سایر بازی‌های روز محدودیت‌هایی بی‌شمار دارد. به طور کلی در بازی حدود 160 خودرو از شرکت‌های خودروسازی مطرح جهان وجود دارد که نسبت به بازی‌هایی نظیر Forza Horizon 3 تعداد بسیار کمی به شمار می‌آید. به علاوه برای Gran Turismo Sport از کمپانی‌هایی نظیر Lamborghini و Ferrari فقط چهار مدل خودرو درنظر گرفته‌شده است که برای بسیاری از عاشقان بازی‌های ریسینگ اصلاً راضی کننده نخواهد بود.

17 پیست با 40 مسیر متفاوت

از مبحث تعداد خودروها و یا محدودیت مسابقات آفلاین که گذر کنیم به بخش پیست مسابقات خواهیم رسید. حضور تنها 17 پیست در بازی همانند تعداد خودروهای آن باعث تعجب بسیاری از بازیکنان و منتقدان بازی شده است. به علاوه برای بازی‌های ریسینگ شبیه‌سازی، حضور پیست‌های مطرح جهان که بازیکنان همواره علاقه‌مند به رانندگی در آن هستند، جزو یکی از اساسی‌ترین بخش‌هایی است که استودیو پالیفونی باید نگاه ویژه‌ای به آن می‌انداخت. با این‌که این استدیو چند پیست‌مختلف که در اصل وجود خارجی ندارند را برای Gran Turismo Sport در نظر گرفته‌است، اما جای چندین پیست معروف جهان در بازی حس می‌شود و در این زمینه نیز نمی‌توان به این استدیو خرده نگرفت.

در مجموع پس از تجربه‌ی بخش آفلاین بازی به‌خوبی می‌توان حس کرد که این بخش پتانسیل لازم برای تبدیل شدن به یک بخش جذاب و سرگرم کننده را نخواهد داشت و با توجه به محدودیت‌هایی که دارد پس از مدت زمان کوتاهی تکراری و خسته کننده می‌شود.

بخش آنلاین بازی

با توجه به وعده‌هایی که سازنده و ناشر Gran Turismo Sport در مورد بخش آنلاین بازی داده بودند و با درنظر گرفتن این موضوع که بخش آفلاین بازی هرگز در حد انتظار ظاهر نشده است، انتظار آن میرفت که حداقل بخش آنلاین بازی بتواند تا حدودی ضعف‌های بخش آفلاین آن را پوشش دهد. اما در کل بخش‌های متنوعی که برای قسمت آنلاین بازی درنظر گرفته شده است نیز محدودیت‌های خسته کننده را در خود می‌بیند. اولین بخش از قسمت آنلاین بازی که به نوعی بخش فرعی محسوب میشود، بخش کمپین است که بیشتر جنبه‌ی آموزشی داشته و سعی در آموزش مهارت‌های مختلف رانندگی به بازیکن دارد. اما بخش اصلی قسمت آنلاین بازی یعنی «Sport» بخش‌هایی به نام مسابقات روزانه، مسابقات کاپ و قهرمانی را در خود می‌بیند. به علاوه بخشی به نام لابی نیز برای قسمت آنلاین درنظر گرفته شده تا بازیکن بتواند به انجام مسابقه‌‌ها بپردازد.

مسابقات آنلاین

مسابقه‌های روزانه مسابقات آنلاینی است که سه پیست را برای سه کلاس مختلف ماشین‌ها در دسترس قرار می‌دهد. اولین نکته منفی که در این بخش مشاهده می‌شود، مدت زمان انتظار حدوداً بیست دقیقه‌ای برای شروع بازی است که بازیکن را مجبور می‌کند که این مدت زمان را به انتظار بنشیند.

اما نکته منفی اصلی در بخش آنلاین بازی دردسترس نبودن دو بخش دیگر یعنی کاپ و قهرمانی یا همان چمپیونشیپ است که برای تجربه‌ی آن مدت زمانی نزدیک به یک تا دو هفته را باید به انتظار می‌نشتم که چنین محدودیتی اصلاً منطقی نبود. بخش پایانی قسمت آنلاین بخش لابی نام دارد که متاسفانه به علت کمبود بازیکن به سختی بتوان در یک مسابقه شرکت کرد. درکل بخش آنلاین بازی نیز با وجود لذت بخش بودنش، محدودیت‌های فراوانی را در خود می‌بیند و تا حدود زیادی جذابیت خود را از دست می‌دهد.

در مجموع با اینکه از نظر گیم‌پلی این بازی ضعف‌ها و محدودیت‌های کوچک و بزرگی را در خود می‌بیند، اما قطعاً بهترین قسمت از سری Gran Turismo را شاهد هستیم. شاید مدت زمان چهار سال وقفه و ارتقا کنسول‌ها به نسل هشتم انتظارات را از این بازی به قدری بالا برده است که لفظ بهترین نسخه از یک مجموعه برای Gran Turismo Sport در میان این انتظارات گم شده است.

گرافیک بازی

حال نوبت به بررسی نقطه قوت بازی یعنی گرافیک آن می‌رسد که یک تنه در مقابل تمامی انتقادات وارده به Gran Turismo Sport ایستاده است. این بازی از نظر گرافیکی در حد بسیار خوبی ظاهر شده و از هر حیث که به آن نگاه کنیم نمره قابل قبولی خواهد گرفت. خودروها، پیست‌ها و حتی منو و استیج‌هایی که خودروها در آن به نمایش درمی‌آیند کاملاً حرفه‌ای طراحی شده‌اند.

طراحی ماشین‌ها

در ابتدا می‌خواهیم نگاهی به طراحی کاراکترهای اصلی بازی‌های ریسینگ یعنی ماشین‌ها بیندازیم. به جرات می‌توان گفت که برای طراحی تک تک ماشین‌های بازی وقت صرف شده و در مجموع ازنظر ظاهری فوق‌العاده هستند. این طراحی‌ها به قدری ظرافت دارند که کمتر کسی می‌تواند از خیره شدن به ماشین‌ها دل بکند. بخصوص که محیط‌ها و استیج‌هایی که خودروها در آن‌ها به نمایش درمی‌آیند زیبایی دو چندان به تصویر می‌بخشند و به معنای واقعی کلمه تماشای آن‌ها لذت بخش خواهد بود. به علاوه بخشی به نام تیونینگ برای خودروها در بازی وجود دارد و با توجه به خوب ارزیابی شدن آن، این بخش بازیکنان مبتدی را اندکی سردرگم خواهد کرد.

طراحی پیست‌ها

در مورد طراحی پیست‌ها دقیقاً همان توصیف‌هایی که برای طراحی خودروها شد، صدق می‌کند. طراحی ظاهری پیست‌ها بسیار خوب بوده و بازیکن از رانندگی در پیست‌های آسفالتی و یا خاکی لذت خواهد برد. با این‌که برای پیست مسابقات آب و هوای پویا درنظر گرفته نشده و حتی شب و روز نیز فقط به صورت Manual قابل تغییر است، اما در کل طراحی پیست‌ها نمره قابل قبولی را خواهد گرفت.

بخش Scapes

قطعاً چنین توصیفاتی از گرافیک یک بازی ریسینگ، بازیکنان و عاشقان اتومبیل‌ها را وسوسه به گرفتن اسکرین‌شات‌هایی از گیم‌پلی و محیط بازی خواهد کرد. به همین منظور بخش جالبی برای بازی به نام Scapes درنظر گرفته شده است تا در آن بازیکن بتواند به عکاسی با ماشین خود مشغول شود. در این بخش، بازی با درنظر گرفتن مهارت‌های خاص عکاسی محیط‌های زیبایی را در اختیار بازیکن قرار می‌دهد و به او اجازه داده می‌شود تا با ماشین خود در آن محیط قرار گرفته و مشغول عکس برداری شود.

جمع‌بندی

در این بازی طراحی عالی ماشین‌ها و طراحی بسیار خوب پیست‌ها به‌وسیله محدودیت در تعداد آن‌ها، جذابیت مسابقه‌ها نیز به‌وسیله محدودیت‌های عجیب برای دسترسی به آن‌ها دو روی متفاوت در بازی را به نمایش می‌گذارند. درمجموع بازی Gran Turismo Sport، زیبایی‌های دنیای ریسینگ را قربانی ضعف‌ها و محدودیت‌های خود کرده و تنها حسرت را بر دل طرفداران خود به یادگار خواهد گذاشت.