احمد محمدغریبان – اختلال و قطع اینترنت شرکت مخابرات ایران، در حال تبدیل شدن به یک رویه است و اختلال اخیر اینترنتِ شرکت مخابرات، بهانهای شد تا در متن حاضر به گوشهای از مشکلات و چالشهای مدیریتی در این شرکت بپردازیم.
اختلال اینترنت در پایتخت کشور با نزدیک به 12 میلیون جمعیت ثابت و مراجعهکننده به تهران برای امور مختلف اداری، مالی، درمانی و … مساله کوچکی نیست که بتوان با یک خبر چند خطی و به سبک دیپلماتیک بتوان آن را رفع و رجوع کرد.
قطع چند ساعته اینترنت حتی در بخش کوچکی از تهران یعنی سردرگمی و بحران برای صدها و بلکه میلیونها نفری که در صف دریافت خدمات درمانی، دریافت دارو و انبوهی از خدمات اداری و دولتی هستند.
اما ظاهرا سبک اطلاعرسانی و روابط عمومی شرکت مخابرات ایران در دوره سالها قبل و ارسال اخبار کابل برگردان از سوی این شرکت باقی مانده است و نمیتوان به ذکر کلیاتی سطحی از این که اختلالی پیش آمده و رفع میشود، بسنده کرد.
لذا نخستین نکته که باید خطاب به مدیران شرکت مخابران ایران خاطرنشان کرد این است که با توجه به سیطره و تسلط این شرکت بر زیرساختهای اینترنت کشور و وابستگی میلیونها کسب و کار و خدمات الکترونیکی به اینترنت، مساله کوچکی نیست که با یک خبر چند خطی بتوان از کنار آن گذشت و با اختلال بعدی نیز همان خبر را کپی و برای رسانهها و افکار عمومی ارسال کرد.
گذشته از آنکه خسارات ناشی از این اختلالها به مال و روح و روان مردم باقی میماند و جبران نیز نمیشود، این سبک اطلاعرسانی و مدیریت رسانهای و افکار عمومی نه تنها باری از خاطر مکدر مردم نمیکاهد بلکه نوعی ضد تبلیغ نیز برای شرکت مخابرات ایران نیز محسوب میشود و این پیام مستتر را به مخاطبان القا میکند که «همین است که هست!» و هر کس هم ناراحت است و مشکلی دارد ….
اما مشکلات اطلاعرسانی در شرکت مخابرات ایران تنها به اختلالهای رایج شده در اینترنت این شرکت بزرگ محدود نمیشود.
شرکت مخابرات ایران با انبوهی از چالشهای دیگر نیز مواجه است که فارغ از لزوم اتخاذ تدابیر مدیریتی برای رفع آن، در وهله نخست باید فکری برای روابط عمومی، اطلاعرسانی و نوع مواجهه با افکار عمومی داشته باشد.
مروری تیتروار بر برخی از این چالشها به این شرح است:
- بر اساس جدیدترین آمار ارایه شده از سوی مدیرکل حفاظت از حقوق مصرفکنندگان سازمان رگولاتوری و میزان ثبت شکایات در سامانه 195، شرکت مخابرات ایران در صدر شکایات کاربران حوزه ارتباطات است.
- بررسی اخبار تجمعات بازنشستگان و کارکنان در اقصا نقاط کشور، نشان میدهد شرکت مخابرات ایران سالهاست یک پای ثابت در این تجمعات و مشکلات ناشی از آن است.
- بر اساس آمار اعلامی از سوی شرکت مخابرات ایران، درآمد ماهانه این شرکت هزار و ۶۰۰ میلیاردتومان است که در نهایت موجب کاهش ماهانه ۴۰۰ میلیارد تومان شده که عدم پرداخت کامل و به موقع حقوق نیز از این بابت است!
- وضعیت شرکت مخابرات اما در استانها به مراتب وخیمتر است و تنها به ذکر یک خبر به عنوان مشتی نمونه خروار پرداخته میشود. اردیبهشتماه سال جاری رسانهها گزارش دادند: اهالی روستاهای سنگرودپی، مسک و پاریکلا از توابع شهرستان بابل میگویند که در سه سال اخیر تلفن ثابت آنها قطع بوده و امکان برقراری تماس روزانه با این خطوط ارتباطی برای آنها وجود ندارد!
به موارد فوق میتوان مسایل متعدد دیگر را هم اضافه کرد و حال شرکت مخابرات ایران تقریبا عیان است. مساله اینجاست که با وجود این معضلات و بحرانهای چندین و چند ساله که نیاز به مدیریت دارند، اطلاعرسانی، روابط عمومی و مدیریت افکار عمومی در یک شرکت بحرانزده، نقش بسیار اساسی و حیاتی دارد و نمیتوان به سبک اخبار کابلبرگردان و چند خطی از کنار آن گذشت.
شرکتی که با بحرانهای اساسی، کلان و گسترده مواجه است، نیاز به استراتژی رسانهای و مدیریت بحران دارد و رویه فعلی مخابرات فارغ از مسایل و مشکلات ساختاری که با وزارت ارتباطات، شورای رقابت، کارکنان، بازنشستگان، مشتریان، پیمانکاران و … دارد، با تداوم بیبرنامگی و نداشتن استراتژی رسانهای، نه تنها کمکی به بهبود وضع موجود این شرکت نخواهد کرد بلکه به بیتوجهی، حساسیتزدایی، سردی و عدم همراهی افکار عمومی و رسانهها، حتی با مسایل خارج از حوزه مدیریتی شرکت مخابرات ایران منجر خواهد شد.
به عبارت دیگر شرکتی که برای مدیریت افکار عمومی و رسانهها برنامهای ویژهای ندارد، اگرچه در کوتاه مدت به علت انحصاری که دارد میتواند تا مدتی سرپا بماند، اما در بلند مدت با خطرات جدی اعم از تعطیلی، خروج نیروها و توقف ارایه خدمات و جایگزینی آن با دیگر اپراتورهای باقی مانده مواجه خواهد شد.
لذا زمان آن رسیده که سهامداران و هیات مدیره شرکت مخابرات ایران، فکری اساسی برای حوزه ارتباطات، امور بینالملل! و اطلاعرسانی خود داشته باشند.