عصر ارتباط –
آسیه فروردین
نکات 18گانه زیر که بیشتر خطاب به مبلغان دینی در غرب مانند کشیشها ذکر شده، قابل تامل است:
- از روی ناامیدی چیزی پست نکنید: همه ما گاهی ناامید میشویم. اگر میخواهید مردم را به طور واقعی درگیر کنید، باید آنها را واقعی نگه دارید. فیسبوک در هنگام عصبانیت، ناامیدی یا صدمه دیدن، هرگز ایده خوبی نیست. چند دقیقه (یا چند ساعت) برای خروج از این وضعیت وقت بگذارید و سپس دوباره فکر کنید آیا واقعا میخواهید از فیسبوک برای تخلیه فشار و استرس استفاده کنید یا خیر.
- از مردم انتقاد نکنید: حتی اگر از نام شخصی استفاده نمیکنید، به احتمال زیاد با آن شخص در فیسبوک دوست هستید یا به اندازه کافی به این موقعیت نزدیک هستید که بدانید واقعا در مورد چه کسی صحبت میکنید.
- باعث خجالت خودتان نشوید: انتظار داشته باشید همه اعضای جامعه، هر چیزی را که در فیسبوک پست میکنید، ببینند. بنابراین چیزی را که از گفتن یا نشان دادن آن راحت نیستید، پست نکنید.
- خانواده خود را شرمنده نکنید: همسر و فرزندانتان بعضا چیزهای خندهداری میگویند و انجام میدهند. بسیاری از این موارد را میتوان بدون مشکل در فیسبوک پست کرد. این کار به مردم نشان میدهد شما یک فرد عادی با یک خانواده معمولی هستید اما حساس باشید و وقتی شک دارید، از همسر و فرزندانتان بپرسید آیا اشتراکگذاری یک نقل قول، اتفاق یا عکس، به صورت آنلاین خوب است یا خیر.
- از دیگر مکانهای مذهبی (کلیساها) انتقاد نکنید: هر مکان مذهبی، مأموریت، فلسفه خدمت، سبک عبادت و الهیات متفاوتی دارد اما همگی یک خداوند و یک ایمان مشترک داریم. ما باید به اتحادمان شناخته شویم نه تفرقه.
- فقط درباره مکان مذهبی (کلیسای) خود صحبت نکنید: وقتی مردم با مبلغان مذهبی مانند کشیشها در فیسبوک دوست می‌شوند، به این دلیل است که می‌خواهند با یک شخص واقعی، نه سخنگوی کلیسا، ارتباط برقرار کنند.
- هرچه در صفحه فیسبوک کلیسا ارسال شده، به اشتراک نگذارید: حتی اگر به‌روزرسانی‌های شخصی را در نمایه فیسبوکتان ارسال میکنید، هر به‌روزرسانی کلیسا را مجددا ارسال نکنید. برخی از آنها، ایرادی ندارد اما همگی آنها، چرا!
- فقط در مورد خودتان صحبت نکنید: وقتی در یک رویداد اجتماعی حضور مییابید، آیا دوست دارید با افرادی که فقط در مورد خودشان صحبت میکنند و هیچوقت از شما در مورد خودتان نمیپرسند، بنشینید؟ از این دسته افراد آنلاین هم نباشید.
- از طرح مسایل غیرصادقانه اجتناب کنید: طوری رفتار نکنید که گویا زندگیتان عالی است. به یاد داشته باشید هیچکس کامل نیست و همه این موضوع را میدانند. اگر همیشه طوری رفتار کنید که انگار همه چیز خوب است، این رفتار، غیراصیل است و نقاب بر صورتتان زدهاید.
- طوری رفتار نکنید که همیشه شادمان هستید: هیچکس، همیشه خوشحال نیست.
- طوری رفتار نکنید که گویی پاسخ همه پرسشها را دارید: هیچکس از همهچیز آگاه نیست. در صورت درخواست و سوال، بینش و توصیه را به اشتراک بگذارید. اعتماد به نفس داشته باشید اما مغرور نباشید.
- مانند پلیس زبان/ اخلاق، رفتار نکنید: دوستان فیسبوکی شما کامل نیستند. آنها فحش میدهند، تصاویر مشکوک خود را پست میکنند و چیزهایی را که شما با آنها موافق نیستید، به اشتراک میگذارند. اگر چیزی، واقعا بد است، تماس خصوصی با شخص بگیرید اما از رفتاری که متاسفانه در فرهنگ ما رایج است؛ یعنی فراخواندن دیگران به صورت عمومی، اجتناب کنید.
- آتش و گوگرد را پهن نکنید: ما نمیدانیم آیا موعظه درباره گناه و جهنم برای نسل‌های گذشته، کارساز بوده است یا خیر! این امر شما را در موقعیتی قرار نمی‌دهد که بتوانید در فیسبوک بر مردم تاثیر بگذارید. مردم در این فضا به امید و عشق، بسیار بهتر پاسخ میدهند.
- بیش از حد سیاسی نباشید: موضعگیری در مورد مسایل کلیدی، اشکالی ندارد، مگر اینکه بخواهید نیمی از کلیسای خود را آزار دهید و در را به روی نیمی از افراد جامعه خود ببندید! بنابراین از نگاه حزبی و جناحی خودداری کنید.
- مردم را درگیر مناظره نکنید: مباحث آنلاین (و آفلاین) به ندرت باعث میشود کسی موضع خود را درباره یک موضوع تغییر دهد. بحث کردن، عالی است اما اگر همهچیز داغ یا شخصی شد، وقت آن است که خارج شوید.
- مطالب متعدد الهیاتی را پست نکنید: برای مبلغان مذهبی مانند کشیشها، عالی است که دوستان فیسبوکی خود را در گفتوگوهای معنوی شرکت دهند اما از ارسال پایاننامه دکتری خود اجتناب کنید زیرا قرار نیست کسی را درگیر کند.
- هر هفته یا دو هفته یکبار، وارد سیستم نشوید: روابط، مستلزم ثبات است. شما میتوانید استراحت کنید، به تعطیلات بروید و نیازی نیست هر روز در فیسبوک باشید اما اگر میخواهید در فیسبوک، روابطی برقرار کنید، باید منظم باشید.
- در پاسخگویی کوتاهی نکنید: وقتی مردم برای شما پیام میفرستند یا در جدول زمانیتان پست میگذارند یا درباره بهروزرسانیها و پیوندهای وضعیتتان نظر میدهند، مهم است که پاسخ دهید. به سوالات مردم، پاسخ دهید و از آنها برای بینش و روایتشان تشکر کنید.
