به گزارش مهر به نقل از اینترستینگ انجینرینگ، صنعت ارتباطات ژاپن امیدوار است با به کارگیری ایستگاه‌های پرنده در ۲۰۲۵ میلادی، یک بار دیگر موقعیت خود را در عرصه جهانی تثبیت کند.
این مقرها که در حقیقت «ایستگاه های عملکردی در ارتفاع بالا » (HAPS) نام گرفته اند با هدف فراهم کردن پوشش وسیع‌تر شبکه اینترنت با استفاده از یک وسیله نقلیه بی سرنشین در لایه استراتوسفر جو ساخته می‌شوند.
طی چند سال گذشته کشورهای مختلف سعی کرده اند اینترنت همراه نسل پنجم را راه اندازی کنند که سریع‌ترین ارتباط بی سیم موجود در جهان است. با توجه به نقشه، یک ایستگاه زمینی ارتباطی می‌تواند برای طیف ۳ تا ۱۰ کیلومتری پوشش اینترنت فراهم کند. بنابراین تعداد زیادی ایستگاه برای فراهم کردن اینترنت در مقیاس وسیع لازم است. از آنجا که همه کشورها منابع مورد نیاز را در اختیار ندارند، راه اندازی شبکه ۵G کند بوده است.
در همین راستا شرکت‌هایی مانند NTT ژاپن HAPS را به عنوان راه حلی نوین برای مشکل مذکور معرفی کرده اند که می‌تواند پلی روی شکاف دیجیتال ایجاد کند. HAPS مانند اینترنت ماهواره‌ای استارلینک می‌تواند با کمک پهپادهای خورشیدی که در ارتفاع ۱۸ تا ۲۵ کیلومتری زمین پرواز می‌کنند، سرویس اینترنت را فراهم کند. پوشش شبکه چنین ماژولی حدود ۲۰۰ کیلومتر تخمین زده می‌شود.
شرکت‌های ژاپنی تصمیم دارند وسایل نقلیه هوایی، تجهیزات مخابراتی و مدیریت عملیاتی را به عنوان یک بسته به مشتریان ارائه کنند تا استفاده از سرویس تسهیل شود. با این وجود، برای آنکه چنین فناوری را بتوان در سراسر جهان به کار برد، معیارهای تکنولوژیکی خاصی باید اتخاذ شود که تا در هر بازار اعمال شود.
ژاپن در کنفرانس جهانی ارتباطات رادیویی در امارات متحده عربی (در نوامبر ۲۰۲۳ میلادی) پیشنهاد کرد از ۴ باند فرکانسی به عنوان استانداردهای ایستگاه‌های پرنده هوایی استفاده شود تا به این ترتیب مسیر برای فناوری به طور یکسان در سراسر جهان فراهم شود. طبق این پیشنهاد فرکانس‌های ۱.۷ ،۲، ۲.۶ گیگاهرتز به طور جهانی برای ایستگاه‌های پرنده به کار می‌روند.
علاوه برآن باند ۷۰۰ تا ۹۰۰ مگاهرتز برای بهبود سرویس‌های موبایل در اروپا، آمریکا، آفریقا و برخی مناطق آسیا نیز به کار می‌رود.
