عصر ارتباط – صنعت پولهای مجازی همان قدر که بازاری جذاب نزد سرمایهگذاران است به همان میزان نیز بازاری پرخطر محسوب میشود و به ویژه سرمایهگذاران خرد در این بازار در صف اول زیان و طعمه شدن قرار دارند. به همین دلیل است که این دسته از سرمایهگذاران باید با آگاهی زیادی وارد این بازار شوند.
در همین راستا برای آگاهی از ماهیت بازار رمزارزها و چشمانداز این بازار گفتوگویی با «هولگر کولمن» (Holger Kuhlmann) کارشناس بلاکچین و رمزارز و مدیرعامل آلمانی شرکت بلاکچین Matrixchain OÜ مستقر در استونی انجام دادیم.
کولمن اگرچه خود از مدافعان و ذینفعان بازار رمزارز به شمار میرود و نسبت به آینده رمزارزها خوشبین و امیدوار است، اما هفتهنامه عصر ارتباط تلاش دارد تا در مصاحبهها و گزارشهای متعدد خود، به عنوان یک مسوولیت اجتماعی و به دور از جریان غالب رسانهای و انتشار روایتهای سفارشی و جهتدار که عمدتا با محوریت تشویق مردم به وارد کردن پول و اندوختههای مالیشان به این صنعت در حال انجام است، پیگیر مخاطرات و شرایط ورود ایرانیها و سرمایهگذاران خرد به بازار رمرزارزها باشد.
کولمن اما در کنار حمایت از آینده این صنعت، معتقد است سرمایهگذاران کوچک همیشه باید ارزهای رمزنگاری شده را در بازار نقدی خریداری کنند و آنها را در کیف پول خود قرار دهند و هرگز سکههای خود را به دست افراد غریبه ندهند، همینطور “نه کلیدهای شما، نه سکههای شما”. پس آنها را هم در صرافیها نگذارید، چون ممکن است آنها نیز ورشکست شوند.
شما به عنوان یک فعال در این بازار، چشمانداز ارزهای رمزنگاری شده را برای سرمایهگذاری چگونه میبینید و چه توصیههایی برای فعالان و مشتاقان ورود به این عرصه دارید؟
من معتقدم در بلندمدت، فرصت بسیار خوبی برای سرمایهگذاران وجود دارد، مشروط بر اینکه سرمایهگذاران به برخی پارامترهای مهم توجه کنند و تنها روی ارزهای رمزپایه بنیادی سرمایهگذاری کنند که کاربرد واقعی دارند و مشکلات را حل میکنند. به همین دلیل برای مثال بیتکوین همیشه یک “ذخیره ارزش” در نظر گرفته میشود، صرف نظر از ارزش بازار. ما هنوز در ابتدای راه این صنعت هستیم که اکنون دستخوش تغییرات اساسی شده است.
در حوزه کلان رمزارزها چگونه میتوانند بر اقتصاد کشورها تأثیر بگذارند؟
ارزهای رمزنگاری شده تنها به میزان محدودی به عنوان ارز برای هر کشوری مناسب هستند. نمونه آن السالوادور است که اکنون اثرات نوسانات شدید را نشان میدهد.
السالوادور اکنون در معرض ورشکستگی ملی قرار دارد زیرا بیتکوین را در زمان نامناسبی وارد کرده است. اگر السالوادور قبلاً بیتکوین را به عنوان وسیله پرداخت در مارس 2020 معرفی کرده بود، امروز برنده میشد.
در درازمدت اما رمزارزها میتوانند کشورهای فقیرتر با صنعت مالی ضعیف را مستقلتر کنند و فرصتهای بیشتری را برای رفاه به شهروندانی که قبلاً حتی یک حساب بانکی نداشتند و نمیتوانستند در صنعت مالی شرکت کنند، ارایه دهند. لذا اگر صندوق بین المللی پول کشورها را تحریم نمیکرد، بسیاری از کشورها به بیتکوین تکیه میکردند.
سوال مهمی که این روزها وجود دارد این است که چرا تنوع رمزارزها اینقدر زیاد است؟
صنعت کریپتو روشی جذاب و پرسود برای کسب درآمد است. به همین دلیل است که هر روز پروژههای جدیدی بیرون میزند که ارزش ذاتی ندارند. در اینجا اما تنها ارزهای رمزنگاری شده جدید برنده میشوند. به این معنا که ما به بیش از 19 هزار رمزارز نیاز داریم هرچند تعداد کمی از آنها کاربرد واقعی داشته باشند.
به شکل عمومی بانکهای مرکزی دنیا ارتباط خوبی با رمزارزها ندارند. به نظر شما مهمترین دغدغه دولتها در خصوص رمزارزها چیست؟
دولتها در واقع با از دست دادن قدرت و کنترل مشکل دارند. بیتکوین غیرمتمرکز است و نمیتواند توسط یک نهاد واحد کنترل یا مدیریت شود. با این حال، دولتها نیاز به کنترل بر ارزها و در نتیجه کنترل بر شهروندان دارند. در حال حاضر اکثر بانکهای مرکزی به فکر راهاندازی پولهای دیجیتال خود هستند اما این موضوع ارتباط چندانی با کریپتو ندارد. برای مثال اگر به چین نگاه کنید، میبینید که کنترل اجتماعی به کجا منتهی میشود.
امروزه سرمایهگذاران خرد بخش قابل ملاحظهای از فعالان این بازار پرخطر را تشکیل میدهند که همواره با ریسکهای بالا و از دست دادن منابع خود مواجه هستند. توصیه شما به این بخش از بازار یعنی سرمایهگذاران خرد چیست؟
سرمایهگذاران خرد باید روی رمزارزهایی متمرکز شوند که مشکلات واقعی را حل میکنند، مانند بیتکوین به عنوان “ذخیره ارزش”، یا پروژههایی که مطابق با استاندارد ISO 20022، مانند XRP، یا پروژههای جدیدی که بر قراردادهای هوشمند با مقیاسپذیری و قابلیت همکاری بالا متکی هستند، مانند LibrumCHAIN.
به عبارت دیگر سرمایهگذاران کوچک همیشه باید ارزهای رمزنگاری شده را در بازار نقدی خریداری کنند و آنها را در کیف پول خود قرار دهند و هرگز سکههای خود را به دست افراد غریبه ندهند، همینطور “نه کلیدهای شما، نه سکههای شما”. پس آنها را هم در صرافیها نگذارید، ممکن است آنها هم ورشکست شوند. هنگام سرمایهگذاری، باید بلندمدت فکر کنید و وقتی بازار به شدت سقوط میکند، همانطور که در حال حاضر انجام میشود، وحشت نکنید.
یکی از نقدها به پولهای مجازی استفاده از آن در مقاصد و معاملات بازار سیاه و غیرقانونی است. به نظر شما بیشترین استفاده از رمزارزها، برای مقاصد غیرقانونی است یا قانونی؟
تا زمانی که از سکههای حفظ حریم خصوصی مانند Monero (مونرو یک ارز مجازی منبع باز رمزنگاری شده بر اساس رمزارز است که با تمرکز بر حفظ حریم شخصی با تمرکززدایی و مقیاسپذیری ایجاد شد) استفاده نشود، فعالیتهای غیرقانونی با رمزارزها ارزشی ندارند. در بلاکچین، هر تراکنش برای همه قابل ردیابی است. به نظر من، این تنها بهانهای است برای قرار دادن کریپتوکارنسیها در یک باورمنفی.
ایالات متحده آمریکا با برچسبگذاری و ردیابی معاملهگران تلاش میکند تا ارزهای رمزنگاری شده را کنترل کند. آیا فکر میکنید بالاخره دولتها میتوانند ارزهای رمزنگاری شده را متوقف یا کنترل کنند؟
به اعتقاد من دولتها در کنترل یا ممنوعیت کامل شبکهها موفق نخواهند شد. فناوری بلاکچین در حال حاضر بیش از حد در زندگی روزمره ما ادغام شده است و پایگاه طرفداران آن بسیار بزرگ است.
به نظر میرسد این روزها بیشترین استفاده رمزارزها تنها برای خرید و فروش خود ارزهای رمزنگاری شده است! و برای خرید محصولات یا خدمات استفاده نمیشود. نظر شما چیست؟
در حال حاضر ارایهدهندگانی وجود دارند که خرید خدمات یا محصولات را با همه رمزارزها امکانپذیر کردهاند. ارایهدهندگان خدمات یا معاملهگران هنوز به ارزهای فیات پرداخت میکنند. (پول فیات به واحد پولی گفته میشود که دولتها آن را منتشر میکنند، اما پشتوانه فیزیکی مانند طلا و نقره ندارد.) همچنین برخی صرافیهای بزرگ کارتهای نقدی را ارایه میکنند که میتوانید با استیبل کوین یا رمزارزها پرداخت کنید. لذا به اعتقاد من در درازمدت، رمزارزها با پول فیات همزیستی خواهند داشت و پرداخت با بیتکوین به طور روزافزون رایجتر میشود.