عصر ارتباط – با نزدیک شدن به زمان انتخابات ریاست‌جمهوری، مثل همه دوره‌های گذشته با سیلی از افراد درون‌حکومتی مواجه هستیم که سال‌ها در مناصب مختلف مدیريتي بوده‌اند و شرایط کنونی حاصل انباشت اقدامات اجرايی آنها در سطوح مختلف به شمار می‌رود که این روزها احساس مسوولیت کرده و به نوعی برای اصلاح همان اقدامات گذشته خودشان، پا به عرصه سیزدهمین انتخابات ریاست‌جمهوری گذاشته‌اند!
حالا بماند که شاید ما از معدود کشورهایی در جهان باشیم که پروسه داغ انتخابات ریاست‌جمهوری خیلی دیر و خیلی نزدیک به زمان انتخابات شروع می‌شود و با اعلام نامزدی طیفی از افرادی مواجه می‌شویم که با شعارهای زیادی پديدار می‌شوند بدون اینکه اساسا این شعارها یا در حالت خیلی خوش‌بینانه برنامه‌ها از سوی نامزدها اعلام می گردد، سال‌ها قبل برنامه‌ریزی و با همفکری طیف گسترده‌ای از کارشناسان حوزه‌های مختلف، قابلیت اجرايی آن راستی‌آزمایی شده باشد.
هر چقدر در کشورهای پیشرفته روند انتخابات ریاست‌جمهوری، اعلام نامزدها و برنامه‌های عملی آنها برای دولت‌های آینده، در برنامه‌های درون‌حزبی و گروهی فشرده در بازه زمانی خیلی قبل‌تر از روز انتخابات، شروع و راستي‌آزمایی می‌شود، رویه ما کاملا برعکس آنها اتفاق افتاده، شعارها و برنامه‌ها خیلی نزدیک به زمان انتخابات، مطرح و قابلیت بحث و راستي‌آزمایی آنها به فراموشی سپرده می‌شود.
با این مقدمه، دل بستن به اصلاح و تغییری رو به جلو در حوزه‌های مختلف به تجربه نشان داده شده است که روندی رو به عقب دارد، از این جهت مشخصا اگر ارتباط آن را به حوزه فناوری دخالت دهیم با شرایط به مراتب بدتری مواجه خواهیم بود. میزان توجه و نوع نگاه نامزدها یا دولت آینده به حوزه فناوری، سیاست‌گذاری‌های بعدی پیرامون آن را تعیین می‌کند.
متاسفانه در این سال‌ها با وجود مطالب و بحث‌های مختلف کارشناسان و رسانه‌های مرتبط، مبنی بر نگاه زیرساختی به این حوزه همچنان شاهد سیاست‌گذاری‌های غیرسیستمی و شتابزده در این حوزه بوده‌ایم.
از طرفی تجربه گذشته نشان داده است كه امید بستن به رویکرد نامزدهای ریاست‌جمهوری با شرحی که گفته شد همچنان این حوزه را وارد دور باطل خواهد کرد و در نهایت سیاست‌گذاری‌های پراشتباه آزموده شده گذشته در دولت آینده نیز جاری خواهد شد.
برای همین به نظر می‌رسد، برای اصلاح و تغییر، به جای امید بستن به این چرخه پراشتباه، نگاه به درون حوزه و اصلاح از درون حوزه فناوری راهکار مناسب‌تری باشد.
به نظر نگارنده، به جای تمرکز بر نامزدها و مشخصا دولت آینده، نیاز به اين داريم كه تغییر و اصلاح از حوزه فناوری برنامه‌ریزی، شروع و ادامه پیدا کند تا در نهایت تبدیل به مطالبه از بدنه دولت‌ها شود.
انسجام، اتحاد و یکپارچگی تمام ارکان حوزه فناوری، کلید تغییر و گام رو به جلوی پیشرفت و اصلاح است. تمرکز بر اصلاح درونی تشکل‌ها، سازمان‌های مختلف حوزه و انسجام، یکپارچگی و صدای واحد از درون آنها قطعا مطالبات را در مسیر هموارتری قرار داده و می‌تواند مسیر سیاست‌گذاری‌های دولت آینده را تحت تاثیر قرار دهد.
به تعبیري دیگر، تغییر دولت‌ها باید فرصتی برای پوست‌اندازی، اصلاح سازمان‌ها و تشکل‌های این حوزه نیز باشد تا با شرحی که گفته شد، امید به اصلاح و تغییر درونی شده و در مسیر هماهنگی از دولت آینده مطالبه شود. از این جهت به نظر نگارنده، تا شروع دولت آینده فرصتی برای تشکل‌ها و سازمان‌های حوزه فناوری فراهم شده است تا به صورت کامل و منسجم مطالبات این حوزه به‌خصوص در بعد سیاست‌گذاری‌های جاری آسیب‌زا بر چرخه پویایی بازار فناوری را گردآوری، تجمیع و مبسوط تهیه كرده و پیشنهادهای لازم برای اصلاح آنها را از دولت آینده مطالبه کنند.
