3 روش تاثیرگذار فناوری بر سیاست و بازیگران سیاسی

  • توسط نویسنده
  • ۳ سال پیش
  • ۰

عصر ارتباط_  موضوعات سیاسی داغ همواره وجود دارند. با این حال، برخی از این موضوعات، ریشه در گفتمان سیاسی دارند که نه تنها به عنوان یک سوژه داغ در مبارزات انتخاباتی آشکار می‌شوند، بلکه بر عوامل پشت پرده و حتی نحوه نگاه ما به عنوان یک شهروند، سیاست و مصرف اطلاعات سیاسی، تاثیر می‌گذارند. فناوری نقش عمده‌ای در شکل‌گیری فضای سیاسی دارد. در این نوشتار به‌طور مشروح سه روش عمده تاثیرگذاری فناوری بر سیاست، شامل فناوری به عنوان ابزاری برای بازیگران سیاسی در مبارزات انتخاباتی، فناوری به عنوان یک موضوع سیاسی تفرقه‌افکن و فناوری به عنوان یک عامل بالقوه که می‌تواند آرمان‌های سیاسی را ادامه دهد، مورد بحث و بررسی قرار می‌دهیم.

  • ‌فناوری به عنوان ابزاری برای بازیگران سیاسی

شاید بارزترین روشی که فناوری بر سیاست تاثیر می‌گذارد، ابزاری برای بازیگران سیاسی مانند سیاستمداران، دولت‌ها و سایر سازمان‌ها برای شناسایی بهتر، تعامل با مردم و تجمع آنها برای اهداف‌شان و همچنین توزیع پیام‌های سیاسی است. هر بار که تبلیغات تلویزیونی را تماشا می‌کنیم یا یک تبلیغ سیاسی در فیس‌بوک را می‌بینیم یا یک آگهی تبلیغاتی را از طریق ایمیل دریافت می‌کنیم، عملا آن را درک می‌كنيم.

دو روش قدرتمند برای استفاده از فناوری به عنوان ابزاری سیاسی، جمع‌آوری داده‌ها و استفاده از رسانه‌های دیجیتال است. به عنوان مثال، باراک اوباما به میزان قابل توجهی، به لطف تلاش بی‌سابقه در جمع‌آوری داده‌ها درباره اطلاعات جمعیتی و الگوهای رأی‌دهی رای‌دهندگان اصلی در سراسر ایالات متحده، به مقام ریاست‌جمهوری ایالات متحده رسید. جمع‌آوری داده‌ها همیشه یکی از جنبه‌های اصلی مبارزات سیاسی و اطلاعاتی بوده اما استفاده محض از این روش توسط ريیس‌جمهور اوباما، پتانسیل وضعیت جمع‌آوری داده‌ها را در کانون توجهات ملی قرار داد.

در سال‌های بعد‌، این شیوه جمع‌آوری اطلاعات متمرکز و جزيی درباره همه چیز – از رفتار رأی دادن در گذشته گرفته تا درآمد خانوار و الگوهای مرور اینترنت – به یک قسمت اساسی در هر کارزار سیاسی مدرن و موفق تبدیل شده است. این داده‌ها برای ایجاد کمپین‌های بازاریابی به منظور پخش پیام‌های سیاسی، پرورش استفاده از ظرفیت خیرین و اسپانسرها به منظور درخواست کمک‌های مالی اضافی و همچنین شناسایی و کمک به رأی‌دهندگان جدید برای ورود به حوزه‌های رأی‌گیری استفاده می‌شود.

در همین زمینه، روش دیگری که فناوری بر سیاست تاثیر می گذارد، ظریف‌تر است: ایجاد اصالت با برخی از بلوک‌های رأی دادن. به عنوان مثالBeto O’Rourke  يک کمپین ریاست‌جمهوری را در زمینه استفاده غیرمتعارف از شبکه‌های اجتماعی ایجاد کرده است. اینکه او در حال اشتراک ویدیويی از خود است که در حین اجرای کمپین به غذاهای محلی می‌پردازد یا از عقاید خود درخصوص جاده‌ها می‌گوید. او امیدوار است وابستگی گسترده‌اش به فناوری بر رأی‌دهندگانی که مثل او معتاد فناوری هستند، تاثیر بگذارد.

  • ‌فناوری به عنوان یک موضوع سیاسی و بستر تبلیغاتی بحث برانگیز

اکثر نامزدها و بسیاری از سازمان‌های سیاسی در مورد موضوعات متعددی که مربوط به فناوری هستند، مانند حریم خصوصی داده‌ها، موضع‌گیری‌های شدیدی دارند. بسیاری از سیاستمداران (و افراد جامعه) نسبت به تامین حقوق اشخاص در حفظ حریم خصوصی به شدت احساس اطمینان می‌کنند. «حق فراموش شده» تقریبا به یک اصطلاح عمومی تبدیل شده و در برخی از محافل سیاسی مانند حزب لیبرال، حق استفاده از حریم خصوصی برای تبلیغات به اندازه آزادی بیان برای آزادی شخصی بسیار مهم است.

یکی دیگر از موضوعات مرتبط، دسترسی عادلانه به فناوری است. در بسیاری از مناطق جهان، حتی در برخی از کشورهای بسیار پیشرفته مانند ایالات متحده، دسترسی به اینترنت پرسرعت وجود ندارد و این نابرابری بیشتر به‌چشم می‌آید. دسترسی به اینترنت پرسرعت می‌تواند نقش مهمی در کاهش بسیاری از مشکلات اجتماعی مانند ناسازگاری‌های آموزشی و بهداشتی داشته باشد. سیستم‌هاي عامل‌ آموزشی چندگانه مانند دوره‌های آنلاین گسترده باز (MOOC) و همچنین فناوری‌های نوآورانه بهداشتی مانند برنامه‌های سلامتی از راه دور و تناسب اندام، اغلب برای مناطق جهان که می‌توانند بیشترین بهره را از آنها ببرند، کاملا غیرقابل دسترسی هستند.

ساکنان شهرهای بزرگ و متوسط معمولا دسترسی به اینترنت پرسرعت را امری مسلم می‌دانند، حتی انتظار آن را در اکثر اماکن عمومی مانند کتابخانه‌ها، مدارس، پارک‌ها و میدان‌های مرکزی شهر دارند اما دسترسی به پهن‌باند، فقط یک ساعت خارج از یک شهر کوچک، ممکن است دشوار باشد و اغلب فرصت‌های ساکنان را محدود می‌کند. غیرمعمول نیست که سناتورهای ایالاتی مانند وایومینگ یا آیووا که به دلیل تعداد اندک اعضای سنا، نفوذ گسترده‌ای در پایتخت دارند، دسترسی انتخاب‌کنندگان خود به اینترنت پهن‌باند را در مبارزات انتخاباتی‌شان، در اولویت قرار می‌دهند.

سرانجام یکی دیگر از موضوعات داغ سیاسی، مقررات شرکت‌های بزرگ فناوری است که هر روز قدرت بیشتری می‌گیرند. درک اینکه شرکت‌هایی مانند گوگل، فیس‌بوک، آمازون یا اپل، قدرتمندتر از بسیاری از کشورهای جهان هستند، کار دشواری نیست و بنابراین علاقه این نهادها نیز یکی از موضوعات رایج در مبارزات انتخاباتی است. ترامپ با استناد به امنیت ملی، مانع دستیابی غول زیرساخت‌های فناوری کوالکام توسط برودکام شد. این امر، یک اقدام بحث برانگیز بود حتی برای برخی از اعضای حزب سیاسی خود او که چنین اقدامات نظارتی را برای رشد اقتصادی، مضر می‌دانستند.

  • ‌فناوری به عنوان ابزاری برای عموم

سیاستمداران و سازمان‌های سیاسی تنها کسانی نیستند که از فناوری برای شکل دادن به سیاست استفاده می‌کنند. ظهور سیستم‌هاي عامل‌ دیجیتال، به‌ویژه رسانه‌های اجتماعی، ابزاری در اختیار شهروندان قرار داده که می‌توانند تغییرات سیاسی را در سطح بی‌سابقه‌ای تحت‌تاثیر قرار دهند. به عنوان مثال، بسیاری از کارشناسان، عمدتا حذف قدرتمندان سیاسی در سراسر خاورمیانه را در بهار عربی 2011 به دلیل قدرت رسانه‌های اجتماعی و برنامه‌های چت مانند واتس‌اپ که شهروندان را قادر می‌سازد به سرعت پیام‌های خود را در سراسر جهان سازماندهی و پخش کنند، می‌دانند. ویديوهای فیس‌بوک و واین از تظاهرات و خشونت پلیس به صورت ویروسی، پخش و از رسانه های جهانی مانند CNN و BBC نیز منتشر شد.

روش دیگری که فناوری تاثیر بهتری بر سیاست می‌گذارد، استفاده از روشی بحث‌برانگیز اما در عین حال موثرتر است: افشای رفتارهای غیراخلاقی یا غیرقانونی. به عنوان مثال «دنباله»‌ای که رسانه‌های دیجیتال پشت سر گذاشتند منجر به سقوط آنتونی وینر، ستاره‌ درخشان در حزب دموکرات شد که در اسنپ‌چت، با یک خردسال رفتار نامناسبی داشت.

  • ‌فناوری به عنوان یک شمشیر دولبه

همان‌طور که هر مدیر فناوری اطلاعات می‌داند، پیشرفت در فناوری به ما امکان می‌دهد بیشتر از همیشه نقش‌آفرینی کنیم و نیز به بازیگران شرور اجازه بیشتر بدهیم تا همیشه باعث ایجاد اختلال یا آسیب شوند. در حالی که برخی از هکرها، ساعت‌های بی‌شماری، صرف تلاش برای دستیابی به اطلاعات شخصی یا مالی می‌کنند، بسیاری از آنها وقت خود را به اخلال در دنیای سیاسی اختصاص داده‌اند. این تلاش‌ها اغلب به خاطر هک کردن است و از هک ساده فراتر می‌رود. به عنوان مثال سازماندهی هکرها به‌طور ناشناس به افشای اطلاعات حساس سیاسی و حکومتی به نفع عموم مردم اختصاص داده شده است.

در این زمینه، به‌طور مشابه، بیشتر بر مأموریت ظهور «اخبار جعلی» در انتخابات تمرکز شده است. اصطلاحی که در انتخابات ریاست‌جمهوری 2016 ایالات متحده ابداع شد. اخبار جعلی، رسانه‌ای است که معمولا با هدف گمراه کردن، به منظور آسیب رساندن به موجودیت یا شخص یا کسب سود مالی یا سیاسی، نوشته و منتشر می‌شود. اخبار جعلی غالبا از عناوین هیجان‌انگیز، غیرصادقانه یا کاملا ساخته‌شده برای افزایش میزان بازدید استفاده می‌کنند. اخبار جعلی، بستری بی‌نظیر برای توزیع داده است. هر زمان که در حال مرور اینترنت هستید و یک عنوان ناخوشایند را در یک نوار کناری مشاهده می‌کنید، احتمالا  click baitرا می‌بینید که درآمد حاصل از توزیع اخبار جعلی است.

  • ‌سیاست و منبع باز

بسیاری از جنبه‌های مربوط به برخورد، فناوری و سیاست را بررسی کرده‌ایم. وجه مشترک همه این مباحث، اشتیاق است. شهروندان درباره نقش فناوری در زندگی ما نظرات قاطعی دارند، بنابراین جای تعجب نیست که بازیگران و سازمان‌های سیاسی آن را به همین ترتیب در استراتژی‌ها و سیستم‌هاي عامل‌ مبارزاتی خود بگنجانند. همین اشتیاق در مورد نقش فناوری در Acquia به لطف تعهد قوی ما به جامعه منبع باز که بر اساس فلسفه همکاری، دسترسی، تنوع و برابری‌طلبی بنا شده، وجود دارد. در این خصوص،Acquia  شرکتی است که خدمات پرداخت‌شده دروپال را ارايه می‌دهد و آزادانه به کد دروپال کمک می‌کند. دروپال نیز یکی از ده‌ها سیستم مدیریت محتوای (CMS) متن باز است که برای انتشار و مدیریت محتوا در وب مورد استفاده قرار می‌گیرد.

نتیجه آنکه فناوری و سیاست، همیشه به هم پیوسته‌اند. قدمت آن به زمان انقلاب صنعتی برمی‌گردد که منجر به برخی از مهم‌ترین مسايل در تاریخ آمریکا، مانند حمایت از نیروی کار شد اما در سال‌های اخیر، کم‌وبیش به یکدیگر پیوند خورده‌اند. شما نمی‌توانید بدون درگیر شدن در فناوری، به سیاست بپردازید و نمی‌توانید از فناوری، بدون اینکه درگیر سیاست شوید، استفاده کنید.

 

  • facebook
  • googleplus
  • twitter
  • linkedin
  • linkedin

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *