عصر ارتباط – رقابت میان دو اپراتور اصلی کشور در عرصههای مختلف که عمدتا با هدف حفظ مشترکان فعلی و جذب مشتریان جدید، انجام میشود، امری طبیعی و اتفاقا فرصتی مناسب برای کاربران نهایی است تا از دل این رقابتهای همیشگی، با آخرین، بهترین و مقرونبهصرفهترین خدمات کشور در حوزه ارتباطات سیار آشنا شوند.
بنابراین در عین حال که از یکسو از جنبه کاربری باید از این رقابتها استقبال کرد، از سوی دیگر اما باید نسبت به اخبار و تبلیغات انجام شده نیز هوشیار و حساس بود.
مدتی است که یکی از جنبههای جدید رقابتی میان همراهاول و ایرانسل، به موضوع سرعت ارایه اینترنت روی شبکه 5G این اپراتورها باز میگردد.
بر این اساس در بخشی از آخرین خبری که 6 روز قبل اپراتور ایرانسل به نقل از مدیر عامل خود برای رسانهها ارسال کرده، گفته شده که «ثبت بالاترین رکورد سرعت در شبکه 5G» از جمله افتخارات اپراتور دوم محسوب میشود.
بررسی آرشیو اخبار اما نشان میدهد که بنا بر اظهارات قبلی بیژن عباسی آرند مدیر عامل ایرانسل که در صفحه اینستاگرام وی منتشر شده، آخرین رکورد اظهار شده از سوی این اپراتور برابر با ۳.۳۱ گیگابیت بر ثانیه بوده است.
اما رکوردزنیها در عرصه اینترنت 5G سمت دیگری یعنی اپراتور اول را نیز دارد. نکته قابل توجه آنکه بررسی آرشیو اخبار نشان میدهد که در تاریخ دهم اسفندماه سال 99، همراهاول در مراسم رونمایی از سومین سایت 5G ، سرعت ۳.۶3 گیگابیت برثانیه در حضور کارشناسان و نمایندگان رسانهها ثبت شد.
اگرچه قبل از شروع این مراسم هم سرعت ۳.۸ گیگابیت برثانیه در حضور تعدادی از خبرنگاران ثبت شده بود.
به عبارت دیگر آنطور که پیداست، بالاترین رکورد سرعت 5G در ایران نیز متعلق به همراهاول است.
بار دیگر تاکید میشود رقابت سالم و صحیح اپراتورهای موبایل امری طبیعی و قطعا به نفع مصرفکنندگان نهایی است، اما خروج این رقابتِ سالم به سمت تبلیغاتِ نادرست و استفاده از عبارات غیردقیق، اگرچه در کوتاهمدت شاید به نفع اپراتور باشد، اما در بلند مدت با توجه به گستردگی عرصه ارتباطات و شبکههای اجتماعی، میتواند به زیان اپراتور، مصرفکننده و بازار رقابتِ حرفهای تمام شود.
در این میان نبود نظارت کافی و بهموقع از سوی سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی به عنوان مرجع و داور تایید تبلیغات و عملکرد اپراتورها نیز به خوبی ملموس است.
لذا به نظر میرسد به جای بررسی موضوعاتی از این دست از سوی رسانهها، این مدیران سازمان رگولاتوری هستند که باید به وظیفه قانونی خود در این حوزه عمل کرده و مانع تضییع حقوق مشترکان و همچنین از بین رفتن جایگاه قانونی خود شوند.
جای خالی نظارت از سوی سازمان رگولاتوری